Het mocht vanmorgen niet helemaal lukken met de woudaapjes. We hadden gegokt op een plek waar ze vorig jaar ook goed gezien werden. Helaas bleek de woudaap daar anders over te denken. Achteraf bleek hij goed te zien zijn geweest op een andere plek dichtbij. Dat was dus pech. Inmiddels was mannetje-woudaap weer in het riet gedoken en liet zich op afstand regelmatig zien en ook horen. De woudaap maakt een geluid als van een hondje dat verkouden is. Wij hadden ons intussen vermaakt met een waterhoen die aan het balanceren en poetsen was in het riet. Tussendoor ook nog enkele kleine karekieten.
Ons tweede doel was de roerdomp in het verder gelegen Bentwoud. We waren nog niet aangekomen op onze bestemming en merkten al een fotograaf op die iets in het riet aan het fotograferen was. Ja hoor, een roerdomp. Een foto gemaakt en toen weer door. In Bentwoud is inmiddels veel belangstelling voor de roerdompen. We fietsten langs de rietkragen en werden door een echtpaar vol enthousiasme erop gewezen dat ze net een roerdomp hadden zien staan, die inmiddels weer in het riet gedoken was. We hebben even gewacht en al snel liet de roerdomp zich zien. We moesten nog even langer wachten tot het moment dat hij ging vliegen. Gelukkig hebben we daar nog wat foto’s van, hoewel de meeste foto’s niet scherp waren, want zo’n vertrekkende roerdomp is moeilijk gefocust te houden. Op de terugtocht naar huis, viel mijn ook op een grappig eendje, dat een rosse stekelstaart bleek te zijn. De foto is niet scherp, maar duidelijk is de felblauwe snavel te zien.
Tussen de bedrijven door zorgden een aantal kuifeenden voor wat afleiding. Een vrouwtje had last van teveel mannetjes om haar heen. Dat liet ze goed merken op de laatste foto.
